IJmuiden, het vervolg van Sluiskil

Onze laatste buitenopname is in IJmuiden. Bij aankomst slaat me de schrik al om het hart...Waar de auto's geparkeerd staan is het één grote zandbak. Dat het geen schoon zand is spreekt natuurlijk voor zich. Gelukkig is het op de filmlocatie zelf iets minder zand en iets meer gras, maar schoon is anders. Het is ook wel logisch dat het hier niet al te schoon is, tenslotte sluiten de scénes die we hier opnemen aan op die van Sluiskil.

We hebben vandaag 5 honden bij ons en besluiten ze zoveel mogelijk in de auto te laten om te voorkomen dat we er later 5 moeten douchen. Hoewel het weer een beetje dreigend is, blijft het gelukkig wel droog.
Deze laatste volledige draaidag voor ons, is er eentje van lang wachten en tussen de middag de honden uitlaten op een plek die nog redelijk schoon is.

Bamse heeft 's ochtends onderweg naar IJmuiden al in de auto overgegeven en als Boosje aan de beurt is voor haar scéne, blijkt zij ook niet echt in orde en moet Akka het overnemen. Als de laatste scéne met de honden erop staat hebben we nog een interview met het team van "The Making Off". Tijdens het interview besluit Boosje over te geven...Stop de camera!

We zijn blij als we om 16.00 uur IJmuiden uit rijden....

Credit

De dag na de elfstedentocht zijn we weer terug in Valkenburg. Cees wordt deze dag afgelost door Geke en dus hebben we halverwege de dag alle honden weer op de set. Bovendien zijn Ger en de kinderen een dagje meegekomen om eens op de set te kijken.
Omdat we deze dag alle honden bij ons hebben, is het tijd voor de "credit", het kleine stukje film wat van alle spelers wordt gemaakt voor bij de aftiteling. Plan A is dat de honden verderop in het bos een heuveltje af zullen rennen. Maar omdat het als we aan de credit toe zijn plenst van de regen, gaan we over tot plan B, alle honden achterin de grote Dodge pick-up.

Op de foto v.l.n.r.: Akka, Bosun, Nuka, Bamse
(Foto's: Erwin Steen)

Figurant

De dag voor de elfstedentochtopnames bedenken we dat het wel grappig is als ik met Galynn tussen de figuranten ga staan. Helaas hebben we er niet op tijd aan gedacht, want nu heb ik natuurlijk geen dikke jas bij me. Gelukkig heeft Mieke de Waal nog een dikke jas in de auto liggen en mag ik die lenen. En zo staan we samen de schaatsers van de Elfstedentocht aan te moedigen. Geen moeilijke rol, zeker niet als de Blauhûster Dakkapel speelt.
Maar nadat het heel vaak over moet, we ook mime-juichen moeten (dus zonder geluid) en het mei-zonnetje lekker begint te schijnen is de lol er snel af. Na een paar uur ben ik flink verbrand in mijn gezicht en zijn mijn armen helemaal lam omdat ik Galynn elke keer op moet tillen.
Figurant zijn? Ik heb bewondering voor de mensen die het kunnen, maar het is niks voor mij!
Neemt niet weg dat het ontzettend leuk is, zo'n elfstedentocht in mei...

Elfstedentocht!

Na 10 jaar wachten wordt hij eindelijk weer gereden: De Elfstedentocht! Voor de gelegenheid liggen het bruggetje van Bartlehiem en de finish op de Bonkevaart in Lelystad, maar verder is alles net echt.
De Blauhûster Dakkapel, juichende mensen, chocomel, Unox-kleding, kortom, de stemming zit erin.
Bamse is er ook helemaal klaar voor!

Vliegveld Valkenburg

We filmen zelfs in Cees zijn geboorteplaats Valkenburg (Z.H.) en wel op Vliegveld Valkenburg. Een week voor de tijd horen we dat we een geldig paspoort nodig hebben...En onze paspoorten zijn verlopen en we hebben nog geen tijd gehad om ze te verlengen. Dus heel snel pasfoto's laten maken (tegenwoordig iedereen standaard een boeventronie) en naar het gemeentehuis. Gelukkig kunnen we een dag voor vertrek onze nieuwe passen ophalen. Niet alleen bij de slagbomen, maar ook op de set is het veilig. Bij de slagbomen doen de daar aanwezige personeelsleden hun uiterste best om eventuele terroristen onder de filmmensen op te sporen.

Op de set zelf wemelt het van de politiemensen, als ik het goed heb deels echte, deels figuranten. Zoveel beveiliging en nog verdwijnt er een geldtransport....Maar gelukkig is Kapitein Rob in de buurt....

De oude startbaan is een prima plek om nog wat zijspan opnames te maken. Thijs rijdt zo hard dat Bamse weer bij hem op schoot kruipt.

Kerst in Oostzaan

De seizoenen wisselen snel in een film. Hadden we nog een compleet herfstige dag in Assendelft, in Oostzaan is het kerst. We filmen in "het huis van Marga" (de zus van Kapitein Rob). De tafel is prachtig gedekt, de kerstboom versierd, op de deur hangt een grote kerstkrans en de feestelijk geklede gasten arriveren voor het kerstdiner. Cees is met Bamse op de kerstset en ondertussen zit ik buiten in het mei-zonnetje met de andere honden te wachten. Toch vreemd, een tuin die volop in bloei staat in mei.
Richard Kemper zet een geweldige brallerige reclameman neer en Yannick de Waal maakt zijn filmdebuut als het vertederende jochie Sammie. Zijn vader Simon zorgt voor de vrolijke noot door met behulp van een pruik ons Simon in de jaren '70 te laten zien.

Bamse en Bootjes

Tijdens de opnames blijkt steeds meer dat Bamse gek op bootjes is. Bij de tweede scéne met de speedboot rent ze, voor Bamses doen, hard naar de steiger en springt gelijk op de rubberboot. Als deze vervolgens maar zo'n 100 meter weg vaart en gelijk weer terug komt en niet zoals in Zeeland de hele middag gaat varen, is ze hevig teleurgesteld. Het lopen naar het bootje toe gaat elke keer veel vlotter dan het weglopen bij het bootje. Bamse wil varen!
Er zijn ook verscheidene scénes waarbij Bamse op "De Vrijheid" moet liggen. Geen probleem, ze vindt het een heerlijk plekje en ligt er lekker te dutten. Mocht er een deel 2 komen, dan wil Bamse meer bootscénes...

Lente in Assendelft

Op 5 mei beginnen de opnames in Assendelft. Voor het huis van Kapitein Rob is een prachtige locatie gekozen; het oude gemaal van Nauerna. "De Vrijheid" ligt afgemeerd aan de steiger, de lammetjes staan in de weide, jonge eendjes zwemmen door de sloot en onder de steiger kwetteren de jonge zwaluwen. Kortom...lente in Assendelft! En wat is het er heerlijk schoon!
Terwijl Cees op de set is, zit ik met de andere honden heerlijk in het zonnetje in de tuin. Wat een leven, aan het einde van de dag heb ik zowaar kleur gekregen. Helaas begint de regen de volgende dag al en moet er geschoven worden met de opnamedata om zo goed mogelijk weer te hebben met de buitenopnames.

Over the Hill, Afscheid van Zeeland

Op 2 mei zijn we "Over the Hill", de helft van de opnamedagen zit erop. Bovendien betekent dit het einde van de opnametijd in Zeeland. Tijd voor een feestje in CineCity in Vlissingen. Het is gezellig, het eten is lekker, de filmkwis moeilijk (zeker als je zoals wij geen bioscoop in de omgeving hebt), de verloting is heerlijk flauw en het optreden van Danny Vera is ontzettend leuk! Vooral Bamse geniet ervan en zingt de tweede stem, waardoor Danny zijn stem een beetje kwijt raakt. (Lachen en zingen gaat niet tegelijk.)

Zie ook http://www.dannyvera.com/ .

Met een gewonnen campinglampje en scheepstoeter gaan we 's avonds weer terug naar ons huisje.

De volgende dag gebruiken we om de honden (voor het eerst in al die jaren dat we samojeden hebben) helemaal te wassen om het Zeeuwse stof te verwijderen. Nog even naar Middelburg en Goes en dan is het de 4e toch echt tijd om afscheid van Zeeland te nemen.

De poortwachter

Door de week worden de slagbomen van het terrein van Heros bewaakt door iemand van het bedrijf zelf. In het weekend, als er niet gewerkt wordt, staat er iemand van Shooting Star.

Meestal is dat iemand van de locatiemanagers, of de ingehuurde nachtwacht. Maar hulpvaardig als hij is is onze eigen "Kapitein Rob" niet te beroerd om dat klusje af en toe even over te nemen.

Het stof van Sluiskil

En dan zijn we alweer toe aan de laatste locatie en de laatste scénes in Zeeland. De opnames zijn in de oude cokesfabriek in Sluiskil, gelegen op het terrein van Heros afvalrecycling...Niet de schoonste omgeving en dat is zacht uitgedrukt. Bovendien worden de andere oude gebouwen op het terrein afgebroken en dat betekent nog veel meer vuil en stof.
Ten einde de honden nog een beetje wit te houden zit ik de hele dag bij de make-up en de kleding en laat de honden die niet nodig zijn op de set, zoveel mogelijk op een kleed liggen. Helaas is het kleed na een paar uur ook vies, en de honden dus ook.
Op zich is het een prachtige locatie, een beter laboratorium voor Lupardi hadden ze niet kunnen vinden. Maar door het vuil en de afgelopen drukke tijd begint iedereen moe te worden, waardoor scénes vaker over moeten en de opnametijd voor het eerst uit loopt.