Het afscheidsfeest

Het woord alleen al is zo dubbel: afscheids-feest. Alsof het een feest is om afscheid te nemen van al die aardige, leuke, lieve mensen. Het feest is aan boord van partyboot de "Odessa". Langzaam loopt het vol met al die mensen die we de afgelopen twee maanden zo goed hebben leren kennen.
Er is een toespraak van Hans Pos waarin iedereen bedankt wordt en daarna wordt er een hilarisch filmpje getoond, gemaakt door het "Making Off-team". Natuurlijk de bloopers, maar ook collages van moeilijk kijkende mensen en de meest schunnige antwoorden op de interviews en daardoorheen als rode draad het verhaal van Thijs die langzaam zijn rol kwijt raakt aan setmanager Menno, waardoor Thijs op het laatste vuilnisbakken leegt en Menno de rol van Kapitein Rob speelt. Gedurende de 2 maanden is dit de “running gag” geweest op de set.

De muziek daarna is helaas zo hard dat we vroegtijdig het feest verlaten. Voor onszelf is het al vervelend om elkaar alleen te verstaan als je schreeuwt, voor de honden is dat lawaai helemaal vervelend.
Onderweg naar buiten nemen we nog snel van heel veel mensen afscheid.

En dan staan we buiten. Stilte…mijn oren suizen van de achtergelaten herrie, ik heb geen stem meer over en ik heb een brok in mijn keel. Als we in de auto stappen zingt Anouk “Lost”. Heel veel mensen dachten dat ik verdwalen zou in deze wereld, dat het niks voor me zou zijn en dat ik er spijt van zou krijgen. Maar wat heb ik genoten! Ik heb me zelden ergens zo op mijn gemak gevoeld als hier bij deze mensen. Ik blijf in de auto even heel stil zitten. Even niet praten, even niks, alleen het besef dat het nu echt voorbij is.